Wat dromen en wat hopen wij?
Wat pogen wij?
aarzelend breekbaar, maar overtuigd te doen
Tienduizenden mensen hebben vanaf het begin – en nu nog altijd – hun ‘eigen lied’ of dat van een ander, gefluisterd, gezongen en beluisterd. Wij hopen dat zoiets mag blijven duren, een eeuwigheid lang.
Openingen maken voor het schrijven van dat lied, kansen geven dus tot leven en tot de eigen-‘talige’ invulling daarvan. Mensen geven aan zichzelf, ze aan het woord laten en meer specifiek: de kansen geven om hun gezang en musiceren aan een medemens, aan een publiek als prikkelend geschenk aan te bieden. Daar dromen wij van.
Celdeuren openen voor elke mens die wat opgesloten zit. In zijn of haar eigen ideeën en opinies.
Ook in haar of zijn muzikale cel. Die alleen graag hoort, wat moet of graag wil gehoord worden.
Die dus een beetje uit deze omknelling loskomt en nieuwe klankhorizonten kan ontdekken.
Dit betreft evenzeer elke muzikant, zelfs elk instrument, dat in een drukke culturele wereld geen kansen krijgt. Wij zijn overtuigd dat al dat ‘opgeslotene’, zichzelf kan bevrijden, kan laten bevrijden of daar kansen toe kan vinden.
Cadans en cadens … Wij willen meestappen in een wereld die zijn cadans wil of kan milderen. We willen uitnodigen om zich te laten drijven, via uiteenlopende muziekjes, op een beweging die een haalbaar ritme zoekt. Ritmes die de uitersten (geluk en verdriet) nog in zich dragen, maar het hart niet overbelasten.
We bieden u dit aan om doorheen de muziek u de kans te geven, net zoals elk individueel instrument en zijn bespeler dat soms doet, - los uit een vaak beklemmende omgeving (wereld en orkest) – een eigen cadens te mogen spelen. Met eigen hart en verstand, gestalte geven, wel individueel nu, aan elke ‘binnenkant’.
Achteraf willen wij, naar een aloude en gekende traditie, dat samenzijn met iets hartigs en/of een drankje, tafelverbonden vieren. Die verbondenheid wordt niet ver- en voorondersteld, maar wij geloven dat – net als doorheen de tijden – rond een of andere tafel er een verbondenheid kan groeien.
Dat het mensen ook uit vereenzaming kan halen en vrijblijvend kan uitnodigen tot gesprek.
Maar ieder op zijn eigen manier en ritme.
Naar tekens zoeken en ook laten zoeken, geprikkeld door een instrument en zijn bespeler(s), dat is wat wij aarzelend maar overtuigd serveren. En misschien kan je dan vinden: iets van zon en maan, van geluid en stilte, van volheid en leegte. Via woord en gebaar stralen kunnen en mogen zoeken, zien en vinden van solidariteit en samenzijn.
Tegenover elk tijdssegment dat kiest voor zuiver individualisme, pogen wij een beetje tegenkracht te zijn. Ons samenzijn is bedoeld voor velen. Om dit te kunnen realiseren is er naast een geldelijke bijdrage ook een inzet nodig van heel wat vrijwilligers. Wat uit dit werk nog overblijft, wordt doorgegeven aan een of ander zinvol goed doel. Winstbejag is dan ook alleen vanuit die optie eventueel belangrijk.
En we doen dit zonder u vooraf en dwingend te overtuigen van wat het allemaal kan betekenen.
Zonder te bepalen dus wat dit dan allemaal kan worden. Niet opdringerig. Maar als een aangeboden prikkeling, open, fijn en melodieus.
Gewoon en heel breekbaar TOCCANTE dus.
We nodigen u hartelijk uit om met ons mee te stappen
en wensen u veel muzikale en toccante aanrakingen.